મારો પ્રિય તહેવાર ઉત્તરાયણ
ભારત એક એવો દેશ છે જ્યાં દરેક તહેવાર પોતાની આગવી ઓળખ અને પ્રામાણિકતા ધરાવે છે. દરેક રાજ્ય અને પ્રદેશના તહેવારો તેની ભાષા, પરંપરા અને સંસ્કૃતિને પ્રગટ કરે છે. ગુજરાત માટે ઉત્તરાયણ એવો તહેવાર છે, જે માત્ર પતંગબાજી નહીં, પરંતુ આનંદ, ઉત્સાહ અને પરિવાર સાથે ગાળેલી ક્ષણોની યાદગીરી છે. હું ગુજરાતી તહેવારોએથી ખુબ પ્રેરાયેલો છું, પરંતુ ઉત્તરાયણ મારા માટે વિશેષ મહત્વ ધરાવે છે. આ તહેવાર માત્ર આનંદ માટે નહીં, પણ જીવનમાં નવા સંકેતો અને આશાઓ માટે પ્રેરણારૂપ છે.
ઉત્તરાયણ 14મી જાન્યુઆરીએ ઉજવાય છે, જ્યારે સૂર્યદેવ મકર રાશિમાં પ્રવેશ કરે છે અને ઉત્તર દિશામાં પોતાનું ગતિમાન યાત્રા આરંભે છે. આ વૈજ્ઞાનિક અને ધાર્મિક ઘટનાને લોકો એક ઉત્સવ તરીકે ઉજવે છે. ગુજરાતના દરેક શહેરમાં આ તહેવાર ધમધમતી ઉજવણી સાથે જીવંત થાય છે. આકાશ પતંગોથી ભરાય છે, અને દરેક ઘરમાં ખુશીની હિલોળ ભાસે છે.
આ તહેવાર દરમિયાન સવારથી જ લોકોની ઉત્સુકતા જોવા મળી શકે છે. લોકો વહેલી સવારે જ છત્ત પર એકઠા થાય છે અને પતંગબાજીની તૈયારીમાં મશગુલ થાય છે. સાથે જ ગરમ ફાફડા-જલેબી અને ટીક્કી સમોસાની મજા ઊભી કરે છે. પતંગ ઉડાવતી વખતે “કાઈપો છે” અને “લપેટ..લપેટ” જેવા નારા આ તહેવારના આનંદમાં ઉમેરો કરે છે.
સાંજના સમયે આકાશ રંગીન પતંગોથી ભરાય છે, અને રાત્રે “તુક્કલ” જેવી દ્રશ્યખુશી પથરાય છે. ઉત્તરાયણ એ માત્ર પતંગ ઉડાવવાનો તહેવાર નથી, તે જીવનમાં નવી આશા અને ઉત્સાહ જાગૃત કરતો તહેવાર છે. આ તહેવાર મને મારા પરિવાર સાથે વધુ નજીક લાવે છે, અને હું તેના આહલાદક પલોથી પ્રેરિત થાય છે.
હું જ્યારે પણ ઉત્તરાયણનો વિચાર કરું છું, તે માત્ર એક તહેવાર નહીં પણ ખુશીની યાદગાર ક્ષણોની શૃંખલા લાગે છે. તેથી જ ઉત્તરાયણ એ મારા જીવનનો સૌથી પ્રિય તહેવાર છે.
